De schepping van de mens

Nederland
Rotterdam
Hendrick Schut
Circa 1730

Mythologische tegel met voorstelling van de Schepping van de mens, naar Ovidius Metamorphosen 1, 76-88.

Een hoger wezen dan die dieren, met meer godsbegrip, 
ontbrak nog, iets wat over al dat andere kon heersen.
Dat werd de mens - ofwel door onze scheppingskunstenaar
uit goddelijk zaad gevormd als aanloop tot een betere werled,
ofwel doordat die jonge aarde, net gescheiden van
de hoge aether, nog verwante hemelzaden meedroeg;
Prometheus, zoon van Japetus, roerde er regen door
en kneedde mensen naar het beeld der goddelijke heersers:
waar andere wezens naar de aarde kijken, kop omlaag,
schonk hij de mens het hoofd rechtop en schiep hem met de opdracht
de lucht te zien, de blik omhoog te richten, sterrenwaards.
Zo kreeg de aarde, kort geleden nog zo leeg en vormloos,
een ander aanzicht door dat nieuwe leven van de mens.

Schildering naar Crispijn de Passe (1602), zie derde afbeelding.

In de grondtekst van Ovidius wordt Prometheus niet genoemd, maar er wordt vanuit gegaan dat Ovidius hem bedoeld.